Terugkijken op...

Anja van den Dolder-Soeten, Margreet Overmeen-Bakhuis, Jelle Beintema en Henk Nijhof kijken terug op hun samenwerking in het college als wethouder van de gemeente Hellendoorn. Hoe hebben zij de afgelopen jaren beleefd? Waar zijn ze trots op? Hoe kijken zij terug op de afgelopen jaren?

Anja van den Dolder-Soeten

Een korte terugblik op acht bijzondere jaren: “De ChristenUnie in Hellendoorn is op zoek naar een wethouder, mogen wij jouw naam doorgeven?” Dit telefoontje van het partijbureau van de ChristenUnie in 2014 herinner ik me nog als de dag van gisteren. Het was de start van mijn politieke carrière als wethouder in de gemeente Hellendoorn. En nu, acht jaar later en inmiddels wonende in Daarlerveen, blik ik terug op deze acht bijzondere jaren.

De eerste dag na de beëdiging liep ik nog wat verweesd rond in ons Huis voor Cultuur en Bestuur. “Wat een prachtig en multifunctioneel gebouw is dit”, dacht ik, “maar hoe kom ik weer op mijn kamer terug”? Ik sprak een medewerker aan en vroeg hoe ik weer op de derde verdieping kon komen. Zijn antwoord was duidelijk: “Nee, nee daar mag u niet komen. Die verdieping is alleen voor bestuurders.” Ik herinner me nog hoe rood zijn wangen werden toen ik zei dat ik de nieuwe wethouder was.

Dat ik niet alleen voor de ChristenUnie wethouder werd, maar samen met collega Thomas Walder de eerste vier jaar ook de idealen en overtuigingen van de VVD, PvdA en D66 mocht vertegenwoordigen, vond ik een hele eer. Ik kijk met plezier terug op onder meer de spreekuren die we op maandagmorgen met elkaar hadden en het leren kennen van elkaars drijfveren.
Dienend leiderschap dat is de rode draad in mijn leven. Ik zie dat ook terug in mijn wethouderschap, waarbij ik zo

veel mogelijk mijn idealen voor een betere wereld voor iedereen heb vormgegeven. Daar hoort vooral samenwerking, verbinding en omzien naar de ander bij. Of zoals Mahatma Gandhi ooit heeft gezegd: “alles wat je voor mij doet, maar niet met mij, doe je tegen mij.”
Zo hebben we vormgegeven aan de CultuurCaravaan. Daar ben ik trots op en ik hoop dat deze bonte stoet van mooie burgerinitiatieven nog lang en veelkleurig door mag lopen. Daarnaast heb ik genoten van de veelzijdigheid van onze ZINiN organisatie, die naast theater en bibliotheek een uitgebreide maatschappelijke rol vervult. Ook hierin leidde samenwerking tot mooie initiatieven op bijvoorbeeld het gebied van laaggeletterdheid, talentontwikkeling en de bieb op school.

Samenwerking zie ik ook terug in de relatie met het onderwijs. In mijn bestuursperiode zijn er mooie stappen gezet wat betreft de realisatie van een nieuwe school voor de VSO Elimschool, is het proces rond de nieuwbouw van Reggesteyn in gang gezet en wordt er gewerkt aan een nieuw Integraal huisvestingsplan. Naast dit stapelen van stenen is er een nauwere band ontstaan tussen schoolbesturen en onze gemeente. De integrale samenwerking tussen de beleidsvelden Jeugd, Onderwijs en Volksgezondheid versterkt die relatie en het is mooi om te zien dat het werkt. Onze jonge inwoners krijgen de kans zich optimaal te ontwikkelen en te ontplooien en krijgen adequate zorg wanneer ze die nodig hebben. Dit proces loopt en ik kijk er met plezier op terug dat ik hier mijn steentje aan heb mogen bijdragen.

Mooi dat we als college van burgemeester en wethouders een collegiale bestuursstijl hanteerden, waarbij transparantie en vertrouwen belangrijke pijlers waren. Ik zie er met genoegen op terug, omdat ik vind dat we op deze manier veel voor onze inwoners konden betekenen en realiseren.

Er zijn nog tal van mooie en warme herinneringen aan zowel raadsvergaderingen, participatiesessies, ChristenUnie bijeenkomsten, tentoonstellingen, concerten als ook aan de vertrouwelijke en spannende debatten, de fijne gesprekken met inwoners en vertegenwoordigers van de Plaatselijke Belangen. Kortom te veel om op te noemen. Te veel ook om mensen persoonlijk te bedanken.

Daarom sluit ik af met u allen te bedanken voor de plezierige samenwerking en de fijne tijd die ik als wethouder in de gemeente Hellendoorn mocht hebben. Ik wens de nieuwe raad en het nieuwe college veel plezier, succes en Gods zegen.

Hartelijke groet,

Anja van den Dolder-Soeten

Jelle Beintema

Vanaf 2010 ben ik wethouder in de gemeente Hellendoorn, een prachtige periode, maar de laatste 4 jaar was wel heel boeiend en uitdagend. Hierbij denk ik als eerste aan het overlijden van onze collega Dennis op den Dries. Daarnaast hadden we te maken met de financiële problemen in de jeugdzorg en de Wmo en vanaf 2020 kwam daar nog een uitdaging bij, we kregen te maken met het coronavirus.

Nu, in 2022 terugblikkend, zie ik een geweldige inzet van mensen (collega’s, ambtenaren, andere organisaties) om de boel overeind te houden. De financiën zijn op orde gebracht, iedereen die recht heeft op ondersteuning krijgt die. En een heel sterk team van wethouders en burgemeesters heeft in coronatijd leidinggegeven zodat in de gemeente Hellendoorn de zaken zo goed mogelijk konden door konden blijven lopen en oplossingen werden geboden die nodig waren.

Zelf ben ik extra trots op wat er in gang is gezet voor de agrarische sector. Voor het eerst hebben we ons agrarisch beleid duidelijk vormgegeven. Er is extra personeel aangesteld zodat we nu samen met onze agrarische ondernemers kunnen werken aan een passende toekomst voor hen.

Die trots geldt ook voor de afspraken met het Rijk, het ministerie en provincie Overijssel met betrekking tot de aanpak van de verkeersveiligheid op de N35 tussen Nijverdal en Raalte. Een oversteek bij de stationsweg in Haarle. He kruispunt N35/Tunnelweg-Molenweg en twee bruggen bij de Deventerweg en de Paarse Poort. Investeren in de relatie met andere overheden is niet altijd gemakkelijk, ook niet altijd zichtbaar, maar wel heel belangrijk.

Ik heb altijd mijn best gedaan voor een eerlijk en betrouwbaar bestuur. Volop ruimte bieden aan inwoners en bedrijven om hun mening te kunnen geven, maar ook helder zijn dat het college van B&W en de gemeenteraad uiteindelijk ook beslissingen moeten nemen. Daarin zul je uiteraard algemeen belang afwegen tegen individuele belangen en kun je nooit iedereen te vriend houden. Gelukkig kon ik daarbij altijd rekenen op steun van onze ambtenaren en mijn collega-bestuurders. Dat blijft zeker een van de zaken die ik in mijn herinneringen zal blijven koesteren.

Hartelijke groet,

Jelle Beintema

Henk Nijhof

In december 2019 werd ik geïnstalleerd als wethouder in de mooie gemeente Hellendoorn. De aanleiding was triest en het waren grote schoenen waar eerst Willem Joosten en vervolgens ik in moesten treden.

Dennis op den Dries was een icoon in de gemeente Hellendoorn en had tijdens de onderhandelingen een interessante en grote portefeuille bedongen.

Gelukkig trad ik toe tot een zeer collegiaal college van B&W waarin ik me snel thuis voelde. En hoewel ik niet uit Hellendoorn kom, voelde ik me als wethouder van buiten absoluut niet buitengesloten.

Ik kijk met heel veel genoegen terug op de realisatie van het bod voor de RES hetgeen is gebeurd in een ultieme vorm van co-creatie. Heel spannend was ook het vinden van een oplossing voor de nonfill-velden, die niet aan de verwachtingen voldeden. Geheel buiten onze schuld ging daar veel mis, maar dankzij de inzet van veel collega’s hebben we dat proces uiteindelijk toch tot een bevredigend einde weten te brengen.

Trots ben ik op de vele zaken die we hebben bereikt op het brede terrein van duurzaamheid. Ik kijk dan ook met veel genoegen terug op mijn Hellendoornse periode en dank mijn collegae, de Raad en de inwoners van Hellendoorn voor hun medewerking en hub vertrouwen. Het ga jullie allen goed.

Hartelijke groet,

Henk Nijhof

Margreet Overmeen-Bakhuis

Wat was ik blij toen ik in 2018 wethouder werd. Ik zat al een tijdje in de politiek en mij was duidelijk geworden dat ik veel meer bestuurder was dan volksvertegenwoordiger. Ik ben een oplosser, geen benoemer. Ik sta nooit zo lang stil bij een probleem, maar denk meteen: wat gaan we eraan doen. D’ran.

Ik ben ervan overtuigd dat je alleen je taken als wethouder, als bestuurder, goed kunt uitvoeren als je een goede relatie hebt met je fractie, vertrouwen over en weer is essentieel. In Hellendoorn had ik dat. Edo, Bertus en ik, en later ook Sander, vertrouwden en waardeerden elkaar 100% en dat is top.

Nu is het na 4 jaar voorbij, wat ik heel jammer vind. Na 4 jaar ben je gewoon nog niet klaar. Ik heb het gevoel heel veel gezaaid te hebben, maar niet voldoende heb kunnen oogsten. Ik ben trots op wat we als college gezamenlijk in een bijzonder moeilijke tijd hebben bereikt. Dat zou ‘onder normale omstandigheden’ al iets zijn om trots op te zijn maar nu helemaal: het overlijden van Dennis en de wisselingen in het college als gevolg daarvan; de bizarre bezuinigingsopgave; Corona en nu een oorlog in Oekraïne, met een grote stroom vluchtelingen als gevolg. Dat je daardoor veel meer uren draait dan je aanvankelijk verwacht, maakt niet uit: je doet het voor de samenleving.

Om een paar dingen eruit te lichten waar ik trots op ben is bijna onmogelijk. Ik had zo’n brede portefeuille en zoveel dossiers dat ik ongetwijfeld ook dingen vergeet of onderbelicht. Maar ik doe een poging:

• de mogelijkheid van openstelling van winkels op zondagen;
• het doorbreken van het niet mogen bouwen, zodat we nu een heel groot aantal woningbouwprojecten op stapel hebben liggen, en er in alle kernen hele mooie dingen gebouwd gaan worden;
• uitverkoop van Lochter III (met winst) terwijl bij mijn aanstelling daar een grote strop boven bungelde van een miljoenenverlies;
• de plannen voor vergroening van de Willem Alexander-straat, Maximaplein en Keizerserf à la Grotestraat;
• en ‘last but not least’ de ombouw van Soweco naar Noest, zodat we een sociale werkvoorziening houden in de gemeente, die we samen met ondernemers runnen.

Maar ik had nog zo graag meer willen doen. Ik ga iedereen missen. Ambtenaren met wie ik fantastisch heb samengewerkt, en af en toe even flink heb gebotst; ondernemers die ik heb leren kennen; mijn collega’s in het college (heel erg), maar misschien wel het meest van al: de mensen van Noest.

Een warme groet van mij en een knuffel erbij.

Margreet Overmeen-Bakhuis